ξεσπίτισμα

το [ξεσπιτίζω]

1. η εκδίωξη από το σπίτι, η στέρηση κατοικίας

2. το να βγαίνει και να ζει κανείς επί μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από το σπίτι του.